Bye bye and some bad luck
Blijf op de hoogte en volg Zjo
16 Januari 2017 | Australië, Kalbarri
Vanochtend afscheid genomen van de Tonkins, eerst van Chris en Jake want die moesten werken. Daarna van Kate, Alice en Lucy. Vooral Lucy vond het moeilijk afscheid te nemen, heel schattig ze knuffelde mij en wilde niet loslaten. We hebben het er echt super tof gehad. Misschien dat we ze woensdag nog zien dan komen we toch langs Geraldton en als het uitkomt voor hun dan spreken nog af bij de donutzaak.
Daarna getankt en doorgereden naar Kalbarri. Alleen gestopt bij Pink Lake, het eerste opgedraagde stuk lijkt net op sneeuw, je kan er ook gewoon op lopen. De rest is roze water, er ligt een chemie bedrijf bij... Als het goed is zijn het algen die het water roze maken.
Rond half 2 waren we in Kalbarri, we hebben er uiteindelijk 3 uur over gedaan.
Als eerste zijn we naar het visitor center gegaan om de mogelijkheden te bespreken om het nationaal park te bezoeken want dat zal niet met de camper gaan. Volgens de vrouw die ons hielp ging er een tour pas op woensdag, maar we konden ook mee eventueel met de abseiltour van morgen (dinsdag), je hoefde dan niet mee te doen maar je kwam dan wel op dezelfde plekken. De vrouw gaf zelf al aan dat die tour een stuk langer duurde en dat het wellicht niet ideaal was met Livia. Toen stelde ze voor om een auto te huren voor 1 dag, bleek ook goedkoper te zijn dan een tour. Ideaal leek ons.
Vervolgens naar een camping gereden, de eerste die we tegen kwamen stonden er al 2 andere campers te wachten om zich aan te melden dus zijn we doorgereden naar de volgende. We staan nu met rivieruitzicht aan de rand van Kalbarri. Lars heeft de camper op alles aangesloten en alles werkt.
Rond half 4 zijn we naar het autoverhuur bedrijf gelopen, die was een half uur verderop. Toen we er eindelijk waren gaf ik aan een auto te willen huren voor gebruik in het nationaal park. Die man vroeg toen, is het park open dan? Ik dacht eerst dat hij een grapje maakte maar wat blijkt, ze zijn daar een nieuwe weg aan het aanleggen want momenteel is het een zandweg. Het gevolg is dat het park 3 dagen per week dicht is... laat dat nu net dinsdag, woensdag en donderdag zijn. Het park is trouwens alleen dicht voor touristen en niet voor touroperators. Pfff... nu kunnen we maar een heel klein stukje bezoeken, de eerste 2 uitkijkpunten zijn namelijk wel geasfalteerd. Erg jammer.
Dit had het vrouwke van het visitor center toch wel moeten weten, anders hadden we namelijk meteen naar het autoverhuur bedrijf kunnen gaan dan hadden we vandaag al het park kunnen bezoeken.
Daarna nog een souvenir winkeltje bezocht, allebei hebben we een tshirt gekocht en Lars had ook nog een truckers tijdschrift gevonden.
Ik had eigenlijk geen zin om te gaan koken dus we zijn bij een eettent gaan zitten, alleen bleek deze pas om 6 uur de keuken open te gooien. Het was pas 5 uur, dus na een cola toch maar terug naar de camper en heb ik macaroni gemaakt.
Livia was wat humeurig vanavond, waarschijnlijk mist ze alle aandacht die ze afgelopen dagen heeft gekregen. Ze kampeert nu op het vast bed, zelf gaan we boven de cabine slapen, blijkt eigenlijk nog best ruim te zijn.
Eerste nacht kamperen!
Daarna getankt en doorgereden naar Kalbarri. Alleen gestopt bij Pink Lake, het eerste opgedraagde stuk lijkt net op sneeuw, je kan er ook gewoon op lopen. De rest is roze water, er ligt een chemie bedrijf bij... Als het goed is zijn het algen die het water roze maken.
Rond half 2 waren we in Kalbarri, we hebben er uiteindelijk 3 uur over gedaan.
Als eerste zijn we naar het visitor center gegaan om de mogelijkheden te bespreken om het nationaal park te bezoeken want dat zal niet met de camper gaan. Volgens de vrouw die ons hielp ging er een tour pas op woensdag, maar we konden ook mee eventueel met de abseiltour van morgen (dinsdag), je hoefde dan niet mee te doen maar je kwam dan wel op dezelfde plekken. De vrouw gaf zelf al aan dat die tour een stuk langer duurde en dat het wellicht niet ideaal was met Livia. Toen stelde ze voor om een auto te huren voor 1 dag, bleek ook goedkoper te zijn dan een tour. Ideaal leek ons.
Vervolgens naar een camping gereden, de eerste die we tegen kwamen stonden er al 2 andere campers te wachten om zich aan te melden dus zijn we doorgereden naar de volgende. We staan nu met rivieruitzicht aan de rand van Kalbarri. Lars heeft de camper op alles aangesloten en alles werkt.
Rond half 4 zijn we naar het autoverhuur bedrijf gelopen, die was een half uur verderop. Toen we er eindelijk waren gaf ik aan een auto te willen huren voor gebruik in het nationaal park. Die man vroeg toen, is het park open dan? Ik dacht eerst dat hij een grapje maakte maar wat blijkt, ze zijn daar een nieuwe weg aan het aanleggen want momenteel is het een zandweg. Het gevolg is dat het park 3 dagen per week dicht is... laat dat nu net dinsdag, woensdag en donderdag zijn. Het park is trouwens alleen dicht voor touristen en niet voor touroperators. Pfff... nu kunnen we maar een heel klein stukje bezoeken, de eerste 2 uitkijkpunten zijn namelijk wel geasfalteerd. Erg jammer.
Dit had het vrouwke van het visitor center toch wel moeten weten, anders hadden we namelijk meteen naar het autoverhuur bedrijf kunnen gaan dan hadden we vandaag al het park kunnen bezoeken.
Daarna nog een souvenir winkeltje bezocht, allebei hebben we een tshirt gekocht en Lars had ook nog een truckers tijdschrift gevonden.
Ik had eigenlijk geen zin om te gaan koken dus we zijn bij een eettent gaan zitten, alleen bleek deze pas om 6 uur de keuken open te gooien. Het was pas 5 uur, dus na een cola toch maar terug naar de camper en heb ik macaroni gemaakt.
Livia was wat humeurig vanavond, waarschijnlijk mist ze alle aandacht die ze afgelopen dagen heeft gekregen. Ze kampeert nu op het vast bed, zelf gaan we boven de cabine slapen, blijkt eigenlijk nog best ruim te zijn.
Eerste nacht kamperen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
