24 uur reizen
Blijf op de hoogte en volg Zjo
11 Januari 2017 | Australië, Perth
Om 6 uur vanochtend ging de wekker af, ik had een slaappil genomen aangezien ik door alle spanningen slecht zou slapen en het had gelukkig gewerkt.
Om 8 uur zaten we in de auto en hebben we Monique opgehaald want zij neemt de auto weer mee terug. Het zou een uur rijden zijn, helaas hebben we er ongeveer 20 minuten langer over gedaan door files.
Daarna de koffers afgegeven. Na een snel onbijtje voor Lars en wat te drinken voor Monique en mij zijn we door de douane gegaan. Ze deden totaal niet moeilijk over alle babyvoeding en warm + koud water dat we meenamen. Alleen de waterflessen werden gecheckt of er wel echt water in zat.
Daarna konden we meteen door naar de gate waar ze ons leken op te staan wachten, ze wilden meteen de kinderwagen inladen. 10 minuten later mochten we al het vliegtuig in. Vanwege Livia lekker ruime plaatsen in een geheel nieuw vliegtuig. Naast ons zat een Duitse vrouw met baby die haar man en kleuter aan de andere kant van het gangpad had zitten, ze liet een stewardes vragen of wij wilden ruilen dan zouden wij in de middenrij van het vliegtuig terecht zouden komen. Zo associaal als ik ben heb ik dat geweigerd, wij hadden niet voor niets al direct bij het boeken aangegeven dat we bij het raam wilden zitten en als ik 12 uur met een baby moet vliegen dan kies ik toch voor mijzelf en niet die onaardig uitziende Duitse vrouw. Ik denk dat ze me daarna haatte want ze heeft mij niet meer aangekeken, dus lekker rustig zullen we maar zeggen.
Voor het opstijgen nog kregen we van de stewardessen zo’n vochtig heet handdoekje wat je ook wel eens in restaurants krijgt. Vervolgens kregen we ook nog een zakje met sokken en tandenborstel + tandpasta. Na het opstijgen al meteen drinken + pinda’s. Service was perfect. Na het opstijgen werd ook de bassinet (soort reiswieg) aan de wand gehangen waar Livia precies in pastte, daarin heeft ze een paar uurtjes geslapen.
Na 2 uur vliegen kregen we lunch en vervolgens schakelden we over op de tijd in Singapore (+7 uur, hetzelfde als in Australië) want alle lichten gingen uit. Na een aantal uur ging het licht weer aan en kregen we ontbijt.
Livia heeft zich perfect gedragen, net als de andere baby’s trouwens, totaal geen gekrijs of iets dergelijks.
Het enige incidentje wat we hadden was een uur voor landing, toen wilden wij Livia een potje voeren maar na één hapje vloog de kots eruit! Lars had haar op schoot en zijn broek zat onder, de stoelen en riemen zaten onder, Livia zelf zat onder. Oorzaak zal de luchtdruk zijn geweest. De stewardessen kwamen meteen met doekjes en hete vochtige doekjes (daar waren ze weer). Zoveel mogelijk gepoetst en Livia een schone broek aangetrokken. Vervolgens gingen we landen dus niet zo lang in de zure lucht hoeven te zitten.
Omdat we wind mee hadden gehad was de reis iets korter, dat kwam goed uit want zoveel tijd hadden we niet om over te stappen en het vliegveld van Singapore is enorm groot. Na 20 minuten lopen hadden we ons volgende vliegtuig gevonden, daarna heeft Lars een schone broek aan kunnen trekken. Omdat we honger hadden nog even snel een eettentje gezocht, een keer raden waar wij wat hebben gekocht... Dunkin’ Donuts!
Daarna snel weer terug naar de gate waar we direct het vliegtuig in konden. Dit vliegtuig van Singapore Airlines was een heel stuk ouder en viezer en plakkeriger. Volgens Lars waren hier ook de stewardessen niet zo mooi ;) Livia was al aan het slapen voor het vliegtuig was opgestegen. Super saaie vlucht want we hadden geen entertainment systeem, die moest je ergens vanuit je armleuning te voorschijn toveren maar aangezien alles oud en stroef was kreeg ik die van mij niet uitgeklapt. Naja dan laat maar. Gelukkig hadden we nog steeds de wind mee dus ook deze vlucht was korter.
Tijdens het wachten op onze koffers werd opeens mijn naam opgeroepen en dat ik naar een balie moest komen. Blijkbaar waren zij er al eerder achter dan ons dat de kinderwagen niet was meegekomen. Gelukkig vliegen er meerdere vluchten per dag vanuit Singapore naar Perth dus ons werd beloofd dat tussen 18:00 en 20:00 de kinderwagen geleverd zou worden bij ons hotel.
Daarna zoeken naar de taxi die ons naar het hotel wilde brengen, geen enkele taxi had een maxi cosi en blijkbaar mag je hier ook je baby achterin op schoot houden dus tja. Daarna ingecheckt.
We hadden honger dus met Livia bij Lars op de arm (beide geen puf/zin om de draagzak te gebruiken) de straat afgelopen tot we bij de McDonalds kwamen. Inmiddels was ik zo uitgeput dat ik alleen nog maar wilde slapen dus terug gelopen naar het hotel en om 16:00 lagen we te slapen.
Ik ben nog een aantal keer wakker geweest o.a. ook om de kinderwagen in ontvangst te nemen. Uiteindelijk werden we rond 06:30 wakker, dus mooi volgens de nieuwe tijdzone.
Om 8 uur zaten we in de auto en hebben we Monique opgehaald want zij neemt de auto weer mee terug. Het zou een uur rijden zijn, helaas hebben we er ongeveer 20 minuten langer over gedaan door files.
Daarna de koffers afgegeven. Na een snel onbijtje voor Lars en wat te drinken voor Monique en mij zijn we door de douane gegaan. Ze deden totaal niet moeilijk over alle babyvoeding en warm + koud water dat we meenamen. Alleen de waterflessen werden gecheckt of er wel echt water in zat.
Daarna konden we meteen door naar de gate waar ze ons leken op te staan wachten, ze wilden meteen de kinderwagen inladen. 10 minuten later mochten we al het vliegtuig in. Vanwege Livia lekker ruime plaatsen in een geheel nieuw vliegtuig. Naast ons zat een Duitse vrouw met baby die haar man en kleuter aan de andere kant van het gangpad had zitten, ze liet een stewardes vragen of wij wilden ruilen dan zouden wij in de middenrij van het vliegtuig terecht zouden komen. Zo associaal als ik ben heb ik dat geweigerd, wij hadden niet voor niets al direct bij het boeken aangegeven dat we bij het raam wilden zitten en als ik 12 uur met een baby moet vliegen dan kies ik toch voor mijzelf en niet die onaardig uitziende Duitse vrouw. Ik denk dat ze me daarna haatte want ze heeft mij niet meer aangekeken, dus lekker rustig zullen we maar zeggen.
Voor het opstijgen nog kregen we van de stewardessen zo’n vochtig heet handdoekje wat je ook wel eens in restaurants krijgt. Vervolgens kregen we ook nog een zakje met sokken en tandenborstel + tandpasta. Na het opstijgen al meteen drinken + pinda’s. Service was perfect. Na het opstijgen werd ook de bassinet (soort reiswieg) aan de wand gehangen waar Livia precies in pastte, daarin heeft ze een paar uurtjes geslapen.
Na 2 uur vliegen kregen we lunch en vervolgens schakelden we over op de tijd in Singapore (+7 uur, hetzelfde als in Australië) want alle lichten gingen uit. Na een aantal uur ging het licht weer aan en kregen we ontbijt.
Livia heeft zich perfect gedragen, net als de andere baby’s trouwens, totaal geen gekrijs of iets dergelijks.
Het enige incidentje wat we hadden was een uur voor landing, toen wilden wij Livia een potje voeren maar na één hapje vloog de kots eruit! Lars had haar op schoot en zijn broek zat onder, de stoelen en riemen zaten onder, Livia zelf zat onder. Oorzaak zal de luchtdruk zijn geweest. De stewardessen kwamen meteen met doekjes en hete vochtige doekjes (daar waren ze weer). Zoveel mogelijk gepoetst en Livia een schone broek aangetrokken. Vervolgens gingen we landen dus niet zo lang in de zure lucht hoeven te zitten.
Omdat we wind mee hadden gehad was de reis iets korter, dat kwam goed uit want zoveel tijd hadden we niet om over te stappen en het vliegveld van Singapore is enorm groot. Na 20 minuten lopen hadden we ons volgende vliegtuig gevonden, daarna heeft Lars een schone broek aan kunnen trekken. Omdat we honger hadden nog even snel een eettentje gezocht, een keer raden waar wij wat hebben gekocht... Dunkin’ Donuts!
Daarna snel weer terug naar de gate waar we direct het vliegtuig in konden. Dit vliegtuig van Singapore Airlines was een heel stuk ouder en viezer en plakkeriger. Volgens Lars waren hier ook de stewardessen niet zo mooi ;) Livia was al aan het slapen voor het vliegtuig was opgestegen. Super saaie vlucht want we hadden geen entertainment systeem, die moest je ergens vanuit je armleuning te voorschijn toveren maar aangezien alles oud en stroef was kreeg ik die van mij niet uitgeklapt. Naja dan laat maar. Gelukkig hadden we nog steeds de wind mee dus ook deze vlucht was korter.
Tijdens het wachten op onze koffers werd opeens mijn naam opgeroepen en dat ik naar een balie moest komen. Blijkbaar waren zij er al eerder achter dan ons dat de kinderwagen niet was meegekomen. Gelukkig vliegen er meerdere vluchten per dag vanuit Singapore naar Perth dus ons werd beloofd dat tussen 18:00 en 20:00 de kinderwagen geleverd zou worden bij ons hotel.
Daarna zoeken naar de taxi die ons naar het hotel wilde brengen, geen enkele taxi had een maxi cosi en blijkbaar mag je hier ook je baby achterin op schoot houden dus tja. Daarna ingecheckt.
We hadden honger dus met Livia bij Lars op de arm (beide geen puf/zin om de draagzak te gebruiken) de straat afgelopen tot we bij de McDonalds kwamen. Inmiddels was ik zo uitgeput dat ik alleen nog maar wilde slapen dus terug gelopen naar het hotel en om 16:00 lagen we te slapen.
Ik ben nog een aantal keer wakker geweest o.a. ook om de kinderwagen in ontvangst te nemen. Uiteindelijk werden we rond 06:30 wakker, dus mooi volgens de nieuwe tijdzone.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
