Dolfijnen gezien en heel veel gelopen

Weer vroeg opgestaan, voor half 9 al waren we bij het Dolphin Discovery Centre, een non-profit organisatie. Het gebouw ligt aan het strand, in het gebouw zelf waren er een aantal aquariums met o.a. octopussen, zeepaardjes, gekke vissen, kreeft en zeesterren. Het stuk strand bij het gebouw is de interactie zone daar komen ’s ochtends vaak dolfijnen langszwemmen heel dicht bij het strand. We hadden het in het centrum zelf al snel gezien. Toen gingen we op het strand zitten wachten in de hoop of er dolfijnen kwamen maar er kwam niks.

Toen zijn we naar de mangrove gelopen, die lag vlakbij. De mangrove heeft een houten loopbrug door de bomen van 200 meter. Het was er heel rustig en twee keer vloog er een soort reiger op, heel mooi om te zien.
Daarna weer terug gelopen naar de camper die nog bij het dolfijnencentrum geparkeerd stond. Voor de zekerheid keek ik of er al dolfijnen waren en inderdaad er stonden heel veel mensen in het water, dus wij weer snel er naar toe gegaan. Ik kwam precies op het goede moment, er waren 2 dolfijnen en ze kwamen op nog geen meter afstand aan mij voorbij gezwommen. Omdat ze wild zijn mogen ze niet geaait worden. Een vrijwilligster vertelde dat het mama en kindje waren. De moeder heette Cracker en de baby (die trouwens al erg groot was) Cookie. Even later zwommen ze allebei weg en moest iedereen het water weer uit.

Daarna zijn we gaan tanken. Bij het tankstation lag ook een pasta express eettentje. Daar lunch gekocht en onderweg naar Busselton opgegeten.

In Busselton hebben we de langste houten pier van het zuidelijke halfrond helemaal afgelopen. Deze was 1,8km lang, ze hebben steeds stukken er bij gemaakt omdat het steeds te ondiep was voor de schepen. Sinds de jaren 70 is het alleen nog een toeristen attractie. Er loopt over de gehele lengte ook een treinrails voor een klein treintje. Aan het einde was een winkeltje en daaronder lag een observatory centre maar dat kostte zoveel geld om dat te bezoeken dat we dat niet hebben gedaan.

Toen we terug waren gelopen heb ik nog even een duik in de oceaan genomen, ik had toch nog steeds mijn bikini aan en het was 27 graden vandaag. Vervolgens zijn we naar de winkels gegaan. Ik heb voor Livia wat zomerpakjes en korte broekjes gekocht, zelf heb ik een nieuw zwemshort.

Ook meteen de boodschappen gedaan daarna. De prijzen voor boodschappen en eten liggen toch wel wat hoger dan in Nederland.

Gelukkig hebben we de camper dus vanavond weer een salade gegeten.
Na het boodschappen doen liepen we terug naar de camper, onderweg zagen we opeens heel veel pappegaaien, zo grappig dat ze hier gewoon vrij rondvliegen. Ook nog een zwerm bijen tegengekomen.

Via mijn handige camping app op de telefoon een nieuwe camping uitgezocht in Yallingup. We kwamen het dorp binnengereden en het zag er echt prachtig mooi uit qua uitzichten van de kustlijn. Helaas was de camping daar echt megavol en de camper ’s nachts op een openbare parkeerplaats neerzetten is niet toegestaand met kans op 200$ boete.

Dus toen maar naar een volgende camping. We kwamen tussen de wijngaarden terecht. Dit gebied is bekend om de wijn. De camping niet gevonden maar het lag allemaal tussen de kunst galleries en dure retreat parken dus niet betaalbaar. Weer de volgende gepakt en deze had gelukkig nog wel plaats. We zitten nu op een camping bij een boer waar heel veel Australiërs met hun kinderen staan.

De plek die we hebben is net zoals de andere plaatsen erg schuin. Ik werd meteen misselijk toen ik instapte. Een man van de camping heeft ons toen wat houten planken gegeven om de voorwielen op te zetten. Nu staan we recht genoeg dat ik kan functioneren.

Volgens Lars zijn telefoon hebben we vandaag 14 km gelopen. Mijn benen zijn in ieder geval moe. Morgen gaan we naar de chocolate factory, we hebben het al zien liggen op weg naar de huidige camping.