Mooie natuur gezien
Blijf op de hoogte en volg Zjo
17 Januari 2017 | Australië, Kalbarri
Goed geslapen, wel een keer wakker geworden en toen vond ik dat lage plafond wel benauwend ook omdat Lars de uitgang blokkeerde, je zou er bijna claustrofobisch van worden.
Vanochtend wezen kijken bij het pelikanen voeren. Er waren er 3 op af gekomen, ze doen dat iedere dag om kwart voor 9 dus die beesten weten wel waar ze moeten zijn. Er waren ook veel meeuwen bij want soms grijpen de pelikanen mis en dan wordt het visje gevangen door de meeuw. Livia vond de meeuwen maar eng omdat ze met zo veel zijn en geluid maken. We zijn niet zo lang gebleven. Daarna de camper afgekoppeld en zijn we naar het Kalbarri National Park gereden.
Het eerst uitkijkpunt was bij Hawk’s Head, je kijkt dan uit over de rivier die hier loopt en zich een weg door de rotsen heeft gebaand de afgelopen miljoenen jaren. De tweede en helaas meteen ook het laatste uitkijkpunt was waar je naar de rivier zelf toe kan lopen. Het water staat daar ontzettend laag en delen zijn ook drooggevallen.
Daarna zijn we alle kustcliff uitkijkpunten af gegaan. Over een lengte van 12 km liggen een stuk of 5 van zulke punten. Mooie foto’s kunnen maken.
Als laatste de ‘blue holes’ bezocht. Dit is een strand waar er zodra de oceaan begint het vol ligt met rotsen en dit trekt heel veel visjes e.d. aan. Je kan er heel goed snorkelen. Dit heb ik gedaan en het was inderdaad fantastisch! Maar een paar meter van het strand en het lijkt alsof je door een aquarium zwemt allemaal van die mooi gekleurde tropische visjes. Nadeel van al die rotsen is dat ze nogal scherp zijn dus ik heb nu een snee in mijn knie en in mijn enkel. Kwam ook doordat de stroming erg sterk was daardoor kon je niet echt sturen en schraapte je langs de scherpe randen soms heen.
Daarna terug naar de camping, de camper aangekoppeld en nog even naar de supermarkt. Vandaag aten we diepvries lasagne. Jakkie. Daarna toen maar een broodje kaas/bacon in ons oventje gegooid, die smaakte een stuk beter.
Opeens vroeg ik mij af waar mijn andere paar slippers waren... Ik dacht dat Lars ze had meegenomen naar de camper terwijl ik aan het snorkelen was. Niet dus, hij had ze op het strand laten staan. Toen maar snel naar het strand gereden en gelukkig stonden ze er nog, wel al bijna aan de waterlijn inmiddels.
We waren toevallig net op tijd voor de zonsondergang, dus we hebben even in het zand gezeten, er was verder niemand.
Morgen vertrekken we naar het zuiden! We rijden via Geraldton naar Cervantes.
Vanochtend wezen kijken bij het pelikanen voeren. Er waren er 3 op af gekomen, ze doen dat iedere dag om kwart voor 9 dus die beesten weten wel waar ze moeten zijn. Er waren ook veel meeuwen bij want soms grijpen de pelikanen mis en dan wordt het visje gevangen door de meeuw. Livia vond de meeuwen maar eng omdat ze met zo veel zijn en geluid maken. We zijn niet zo lang gebleven. Daarna de camper afgekoppeld en zijn we naar het Kalbarri National Park gereden.
Het eerst uitkijkpunt was bij Hawk’s Head, je kijkt dan uit over de rivier die hier loopt en zich een weg door de rotsen heeft gebaand de afgelopen miljoenen jaren. De tweede en helaas meteen ook het laatste uitkijkpunt was waar je naar de rivier zelf toe kan lopen. Het water staat daar ontzettend laag en delen zijn ook drooggevallen.
Daarna zijn we alle kustcliff uitkijkpunten af gegaan. Over een lengte van 12 km liggen een stuk of 5 van zulke punten. Mooie foto’s kunnen maken.
Als laatste de ‘blue holes’ bezocht. Dit is een strand waar er zodra de oceaan begint het vol ligt met rotsen en dit trekt heel veel visjes e.d. aan. Je kan er heel goed snorkelen. Dit heb ik gedaan en het was inderdaad fantastisch! Maar een paar meter van het strand en het lijkt alsof je door een aquarium zwemt allemaal van die mooi gekleurde tropische visjes. Nadeel van al die rotsen is dat ze nogal scherp zijn dus ik heb nu een snee in mijn knie en in mijn enkel. Kwam ook doordat de stroming erg sterk was daardoor kon je niet echt sturen en schraapte je langs de scherpe randen soms heen.
Daarna terug naar de camping, de camper aangekoppeld en nog even naar de supermarkt. Vandaag aten we diepvries lasagne. Jakkie. Daarna toen maar een broodje kaas/bacon in ons oventje gegooid, die smaakte een stuk beter.
Opeens vroeg ik mij af waar mijn andere paar slippers waren... Ik dacht dat Lars ze had meegenomen naar de camper terwijl ik aan het snorkelen was. Niet dus, hij had ze op het strand laten staan. Toen maar snel naar het strand gereden en gelukkig stonden ze er nog, wel al bijna aan de waterlijn inmiddels.
We waren toevallig net op tijd voor de zonsondergang, dus we hebben even in het zand gezeten, er was verder niemand.
Morgen vertrekken we naar het zuiden! We rijden via Geraldton naar Cervantes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
